Kerst in de Verkeerscentrale Noord- en Oost-Nederland: ‘Dit werk is nooit saai!’

De Verkeerscentrale Noord- en Oost-Nederland regelt het verkeer op alle rijkswegen in die regio. De vroege dienst begint om half 7. Annet: ‘Ik sta om 5 uur op en ga zo stil mogelijk thuis weg. Op kerstochtend is het rustig qua verkeer. Iedereen slaapt lekker uit. Behalve wij, haha.’

Rudy: ‘Het is hollen of stilstaan in deze baan. Dat maakt het leuk! Doordeweeks hebben we een drukke ochtendspits. Nu is het rustig, maar het kan elk moment omslaan. Als er een vrachtwagen kantelt staan alle lijnen hier roodgloeiend. Je kan het niet voorspellen.’

Overzicht houden

Annet, Rudy en Arjan zitten allemaal achter een bureau, ieder met pakweg 30 schermen voor hun neus. Meldingen komen op verschillende manieren binnen. Via de meldkamer van de politie, de weginspecteurs, de ANWB, de Rijkswaterstaat informatielijn, maar ook via speciale applicaties.

Annet: ‘Als ik een melding krijg kan ik via camera’s meekijken, mits er camera’s hangen. Op die manier zijn we niet alleen afhankelijk van de informatie van de melder en houden we overzicht van de situatie op de weg. We kunnen een weginspecteur eropaf sturen, de snelheid aanpassen, een rood kruis plaatsen, wegen laten afzetten, het verkeer omleiden en weggebruikers informeren via de dynamische route-informatiepanelen boven de weg. Afhankelijk van wat nodig is.’

‘Men is wakker hoor!’

Rond 11 uur wordt het drukker op de weg. Het aantal meldingen in de verkeerscentrale neemt ook toe. Rudy: ‘Men is wakker hoor!’. Een pechgeval in Groningen, een onwel wording bij Tiel, een auto die om nog onbekende redenen stilstaat op de pechhaven. Annet, Rudy en Arjan bellen non-stop. Weginspecteur Ben, die in de buurt was en even langskwam in de verkeerscentrale voor een stukje kerststol, vertrekt snel naar de onwel wording.

Terwijl Annet de ene melding afhandelt, hangen er alweer 2 andere aan de lijn. De politiemeldkamer belt: een fietser op de N50 bij Kampen. Annet stuurt er meteen een weginspecteur op af. De politie is ook onderweg. Annet: ‘Zoiets kan echt lelijk aflopen. Wie er het eerst is, grijpt in. Maar we hebben wel beide onze eigen taken. Wij zijn er voor de veiligheid van de weggebruikers en doorstroming van het verkeer. Het is aan de politie om te handhaven en zo’n persoon mee te nemen en eventueel te bekeuren.’

Pak je lasso maar

Rond lunchtijd komt weginspecteur Kevin even buurten. Normaal gesproken is hij daar veel te druk voor. Vorige week ving hij nog een kalf op de snelweg. Kevin: ‘Het is nog steeds een raadsel waar het vandaan kwam, maar het arme dier hinkte mank heen en weer over de weg.'

'Levensgevaarlijk als je daar met je auto opklapt. Dus sloten we de weg af. Ik en collega Edwin gingen vervolgens met een spanband als lasso achter het kalf aan. Ondanks dat ik daar geen ervaring mee had, kregen we hem te pakken. Dit werk is nooit saai, haha!’

Auto in de vangrail

Het is lunchtijd, maar tijd voor lunch is er nog even niet. Annet, Rudy en Arjan pakken de een na de andere melding op. Een pechgeval, een spitsstrook die open moet, een personenauto met opmerkelijk rijgedrag en een mogelijke botsing.

Op de camerabeelden staat een personenauto stil tegen de vangrail. Rudy belt om duidelijkheid te verkrijgen. Het blijkt om een eenzijdig ongeval te gaan. Politie, ambulance en een weginspecteur zijn snel ter plaatse. Rudy schakelt een berger in om de personenauto van de weg af te halen.

Werk gaat voor

Als de plicht roept, moet al het andere even wachten. Annet: ‘Er moet hier altijd iemand zitten, 24/7. Bij een ongeval kan het heel snel van kwaad tot erger gaan. Wij voorkomen dat het escaleert.'

'Met kerst bestelt de late dienst vaak eten, om het toch nog een beetje feestelijk te maken. Maar uitgebreid dineren is er echt niet bij. We zijn het gewend. De sfeer in het team is altijd goed. We maken hier de gekste dingen mee. Samen krijgen we elke de klus geklaard. Mede daardoor heb ik zo veel plezier in mijn werk!’

Aan de toenemende drukte op de weg is te zien dat de rest van Nederland onderweg is naar het kerstdiner. Annet: ‘Ik doe dit werk al 14 jaar met plezier, maar voor mijn familie vind ik het soms wel vervelend. Als het kan ruilen collega’s onderling diensten, maar met de feestdagen ontkomt niemand eraan.'

'Wij kunnen ook nooit langer dan 3 weken, met maximaal 3 weekenden, op vakantie, anders komt het werkrooster niet rond. Dat is jammer, maar ik wil mijn collega’s ook graag aflossen. Dan kunnen zij ook weg.’

Half 3: Einde dienst

De drukte op de weg houdt nog wel even aan. Voor Annet, Rudy en Arjan zit hun dienst er op. Na een korte overdracht nemen de collega’s van de late dienst plaats achter de schermen. Tijd om zelf de weg op te gaan. Naar een kerstdiner? Annet: ‘Morgen! Ik heb dit jaar mazzel en ben morgen vrij, dus daar ga ik van genieten!’ Groot gelijk.

We wensen iedereen een fijne kerst en willen Annet, Rudy en Arjan, en alle andere Rijkswaterstaatcollega’s die met de feestdagen werken bedanken voor hun inzet.